Καρκίνος Οισοφάγου
Ο οισοφάγος είναι ένας μυϊκός σωλήνας μήκους 25 εκ. περίπου, ο οποίος εκτείνεται από το φάρυγγα μέχρι τη γαστροοισοφαγική συμβολή. Ο βλεννογόνος του καλύπτεται από μη κερατινοποιούμενο πλακώδες επιθήλιο. Κυλινδρικό επιθήλιο μπορεί να ανευρεθεί στα τελευταία 2-3 εκ. στην περιοχή του κατώτερου οισοφαγικού σφιγκτήρα.
Ο καρκίνος του οισοφάγου αποτελεί το 10% όλων των καρκίνων του γαστρεντερικού συστήματος. Η μεγαλύτερη επίπτωσή του είναι στις ηλικίες μεταξύ 50 και 70 ετών και περισσότερο συχνός στους άνδρες (3:1). Σημαντικοί παράγοντες κινδύνου είναι το κάπνισμα και η υπέρμετρη κατανάλωση αλκοόλ. Ένας άλλος σημαντικός παράγοντας κινδύνου είναι ο οισοφάγος Barrett, ο οποίος είναι το αποτέλεσμα χρόνιας επιμένουσας γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης εξαιτίας της οποίας το πλακώδες επιθήλιο του οισοφάγου μεταπλάσσεται σε αδενικό κυλινδρικό επιθήλιο παρόμοιο με του παχέος εντέρου.
Η συμπτωματολογία του καρκίνου του οισοφάγου εμφανίζεται καθυστερημένα με προοδευτική δυσφαγία, απώλεια βάρους και οπισθοστερνικό πόνο. Δυστυχώς στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων η διάγνωση γίνεται πολύ αργά, όταν ο όγκος έχει δώσει ήδη μεταστάσεις, είτε στους επιχώριους λεμφαδένες είτε σε απομακρυσμένα όργανα.
Από ιστοπαθολογική άποψη ο συχνότερος τύπος καρκίνου του οισοφάγου είναι το ακανθοκυτταρικό ή το εκ πλακώδους επιθηλίου καρκίνωμα. Άλλος τύπος καρκίνου λιγότερο συχνός είναι το αδενοκαρκίνωμα του οισοφάγου, το οποίο αναπτύσσεται επί εδάφους οισοφάγου Barrett και κάτω τριτημόριο του οισοφάγου. Γενικά, οι όγκοι μακροσκοπικά έχουν ελκωτική ή πολυποειδή ή οζώδη μορφή, προκαλώντας τελικά στένωση του οισοφάγου με τη συμπτωματολογία που αναφέρθηκε.
Η πρόγνωση του οισοφαγικού καρκίνου είναι κακή και μόνο το 10% των ασθενών φτάνει την πενταετή επιβίωση. Η πενταετής επιβίωση σχετίζεται με το βάθος διήθησης του καρκίνου εντός του οισοφαγικού τοιχώματος. Σε περιπτώσεις που ο όγκος τη στιγμή της διάγνωσης περιορίζεται στον υποβλεννογόνιο χιτώνα, η πενταετής επιβίωση μπορεί να φτάσει και το 90%.
