Ο καρκίνος των ωοθηκών είναι ένα είδος καρκίνου που ξεκινά στις ωοθήκες. Οι γυναίκες έχουν δύο ωοθήκες, μία σε κάθε πλευρά της μήτρας. Οι ωοθήκες (η κάθε μία περίπου στο μέγεθος ενός αμυγδάλου) παράγουν ωάρια (αυγά), καθώς και τα οιστρογόνα και την προγεστερόνη.
Ο καρκίνος των ωοθηκών είναι συχνή νεοπλασία, αλλά όχι τόσο όσο ο καρκίνος του τραχήλου της μήτραςκαι ο καρκίνος του ενδομητρίου. Είναι όμως πιο θανατηφόρος.
Αποτελεί σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας- την τέταρτη συχνότερη αιτία θανάτου από καρκίνο στις γυναίκες (μετά τους καρκίνους του μαστού, του παχέος εντέρου και του πνεύμονα), ενώ είναι συχνότερος στις ανεπτυγμένες χώρες.
Στο 5- 10% των περιπτώσεων, ο καρκίνος είναι κληρονομικός. Ο κίνδυνος να εμφανίσει μια γυναίκα καρκίνο ωοθηκών κατά τη διάρκεια της ζωής είναι 1%. Όμως η πιθανότητα αυτή ανεβαίνει στο 2,5% όταν υπάρχει μία συγγενής πρώτου βαθμού και πολύ περισσότερο όταν υπάρχουν δύο συγγενείς πρώτου βαθμού με τέτοιο ιστορικό.
Δυστυχώς, ο καρκίνος των ωοθηκών συχνά είναι μοιραίος. Στα πρώτα στάδια δεν παρουσιάζει αισθητά σημεία και συμπτώματα και μπορεί να ανακαλυφθεί κατά τη διάρκεια τακτικής γυναικολογικής εξέτασης της πυέλου (λεκάνης). Τυπικά, αναπτύσσεται μετά την εμμηνόπαυση. Είναι πιθανότερο να πάθετε καρκίνο των ωοθηκών, αν δε μείνατε ποτέ έγκυος ή αν είχατε πρόβλημα σύλληψης. Αντίθετα είναι λιγότερο πιθανό, αν κάνατε πολλά παιδιά ή παίρνατε αντισυλληπτικά χάπια.
Συμπτώματα
- Τα συμπτώματα του καρκίνου των ωοθηκών συχνά συγχέονται με τα συμπτώματα άλλων, σχεδόν ακίνδυνων, παθήσεων όπως οιδιαταραχές της γαστρεντερικής λειτουργίας. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων, η διάγνωση προκύπτει αρκετά αργά, με αποτέλεσμα να είναι πιο δύσκολο να αντιμετωπιστεί ο καρκίνος.
- Αν δεν ανιχνευτεί γρήγορα, τελικά ο καρκίνος των ωοθηκών εμφανίζει συμπτώματα όταν ο όγκος προκαλέσει συλλογή υγρών που προκαλούν πρήξιμο στην κοιλιά. Μην παραμελείτε λοιπόν συμπτώματα στην περιοχή της κοιλιάς όπως είναι τοφούσκωμα και το αίσθημα πίεσης. Επίσης μην ξεχνάτε το ετήσιο κολπικό υπερηχογράφημα στον γυναικολόγο σας.
- Ησυχνότητα και ο συνδυασμός των συμπτωμάτων βοηθούν τους γιατρούς να διαχωρίσουν τον καρκίνο των ωοθηκών από άλλες παθήσεις. Εάν μια γυναίκα αντιμετωπίζει ένα ή περισσότερα από τα παρακάτω συμπτώματα τις περισσότερες ημέρες της εβδομάδας για τρεις συνεχόμενες εβδομάδες, θα πρέπει να επισκεφθεί τον γιατρό της για περαιτέρω αξιολόγηση:
- -πρήξιμο στην κοιλιά, επίμονο φούσκωμα (όχι φούσκωμα που εμφανίζεται και υποχωρεί ανά διαστήματα)
- -αίσθημα κορεσμού μετά την κατανάλωση μικρού γεύματος
- -πόνος στην κοιλιά ή την περιοχή της πυέλου (λεκάνη)
- –συχνοουρία ή επιτακτική ανάγκη για ούρηση
Είναι σημαντική η ετησία γυναικολογική εξέταση επειδή η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία σάς δίνουν τις καλύτερες πιθανότητες για μακροχρόνια επιβίωση.
Διάγνωση και στάδια
Ο γυναικολόγος θα ψάξει για μάζα ή όγκο με ψηλάφηση στην περιοχή της κοιλιάς και με κολπική εξέταση.
Αν η γυναικολογική εξέταση δείξει νεοπλασία σε μία ωοθήκη, ο γιατρός σας είναι πιθανό να συστήσει μαγνητική ή αξονική τομογραφία για να την αξιολογήσει. Τρεις στους τέσσερις όγκους των ωοθηκών είναι καλοήθεις.
Μια απλή μορφή των σταδίων του καρκίνου είναι η παρακάτω:
- Στάδιο I– Ο όγκος βρίσκεται στη μία ή και στις δύο ωοθήκες.
- Στάδιο ΙΙ– Ο όγκος βρίσκεται στη μία ή και στις δύο ωοθήκες και έχει εξαπλωθεί σε άλλα κοντινά όργανα.
- Φάση ΙΙΙ– Ο όγκος έχει εξαπλωθεί στα εσωτερικά τοιχώματα της κοιλιάς, των εντέρων ή των λεμφαδένων της κοιλιάς και της λεκάνης.
- Στάδιο IV– Ο όγκος έχει εξαπλωθεί έξω από την κοιλιά, π.χ. στο συκώτι, στους πνεύμονες ή σε μακρινούς λεμφαδένες.
Θεραπεία
- Η θεραπεία για τον καρκίνο των ωοθηκών εξαρτάται από το είδος του καρκίνου, το στάδιο και τη γενική κατάσταση της υγείας της γυναίκας. Ο γιατρός σας μπορεί να συστήσει συνδυασμό χειρουργικής επέμβασης και χημειοθεραπείας για τη θεραπεία του καρκίνου.
Εγχείρηση.
Στις νέες γυναίκες που θέλουν να κάνουν παιδιά και ο όγκος ανακαλύπτεται έγκαιρα, ο χειρουργός μπορεί να αφαιρέσει μόνο την προσβεβλημένη ωοθήκη και τη σάλπιγγα της. Όμως ο επιθηλιακό τύπος απαιτεί την αφαίρεση και των δύο ωοθηκών καθώς και της μήτρας, των σαλπίγγων, των γειτονικών λεμφαδένων και ενός ιστού σαν μεμβράνη που ονομάζεται επίπλουν.
